Микропластика во пијалоците: Што навистина пиеме?
Новите научни податоци за микропластика во пијалоците откриваат шокантна вистина – дури и вашето утринско кафе или чај не е толку „чисто“ како што мислевте.
Микропластика во секојдневните пијалоци
Секоја наредна шолја чај, кафе или газиран пијалок можеби крие нешто повеќе од вкус и освежување. Ново рецензирано истражување од Универзитетот во Бирмингем, објавено во списанието Science of the Total Environment, открива загрижувачки податоци: значителна количина микропластика се наоѓа во голем дел од најчесто консумираните пијалоци.
Најмногу честички во топлите пијалоци
Научниците испитале 155 примероци од 31 популарен бренд во Велика Британија – од пијалоци во чаши за еднократна употреба, до сокови во шишиња и енергетски пијалоци во лименки. Резултатите покажуваат дека топлите пијалоци се најголем извор на микропластика.
Во просек, топлиот чај содржи околу 60 честички на литар, а топлото кафе околу 43. Кај ладните верзии на овие пијалоци бројката е пониска: 31 честичка во ладен чај и 37 во ладно кафе. Изненадувачки, дури и најскапите брендови не нудат гаранција за помала контаминација – напротив, во некои случаи токму тие содржеле највисоки концентрации.
Колку микропластика внесуваме дневно?
Истражувањето открива дека топлината значително го забрзува ослободувањето на честичките од пакувањето. Сепак, и кај ладните пијалоци ситуацијата не е безбедна: овошните сокови имале во просек 30 честички на литар, енергетските пијалоци 25, а газираните околу 17.
Најчесто откриен материјал е полипропиленот, кој се користи за капаци и внатрешни влошки на чаши, проследен од полистирен и PET, познати по нивната употреба во пластични шишиња.
Според анкетата со повеќе од 200 возрасни лица, просечен возрасен човек дневно внесува околу 1,6 до 1,7 честички по килограм телесна тежина – што значи дека една просечна жена внесува околу 114 микропластични честички дневно само преку пијалоците.
Што можеме да направиме?
Иако наодите звучат вознемирувачки, научниците нагласуваат дека намерата не е да се создаде паника, туку да се подигне свеста за проблемот. Потрошувачите се советуваат да избираат стаклена или метална амбалажа каде што е можно и да избегнуваат контакт на пластика со високи температури.
Оваа студија е само почетен чекор во истражувањето, но служи како јасен сигнал дека секојдневните навики директно нè изложуваат на невидливи, но реални ризици.
