Девојчињата учат дека изгледот е важен уште на тригодишна возраст
Истражување открива дека девојчињата уште на тригодишна возраст почнуваат да го ценат изгледот повеќе од други квалитети, што може да има долгорочни последици врз нивната самодоверба и иднина.
Во текот на минатата година, ќерката на моја пријателка, која ќе ја наречеме Лили, неколкупати изјави дека е грда. Додека ги миеше забите, се намрштуваше во огледалото и со разочарани очи го проучуваше своето лице. Лили има брановидна, темно-кафеава коса, но посакува права и руса. Едно утро, ја нацрта целата уста со розов маркер бидејќи претходниот ден во градинка друго дете ѝ рекло дека е грда. Таа помислила дека „карминот“ ќе ја направи поубава. Лили има само четири години. „И таа е убава,“ вели за HuffPost развојниот психолог Меј Линг Халим, професор на Калифорнискиот државен универзитет во Лонг Бич и мајка на две девојчиња.
Како светот ја нарушува сликата за себе кај децата толку рано?
Иако денес многу внимание се обрнува на штетните ефекти на социјалните медиуми врз тинејџерите, истражувањата на Халим покажуваат дека проблемот почнува многу порано – уште на тригодишна возраст.
Што открива истражувањето?
Во студија со 170 деца на возраст од три до пет години, резултатите покажале дека девојчињата веќе го ценат изгледот како клучен дел од својот идентитет. Верувале дека за да бидат „вистински“ девојчиња, мора да бидат убави и да изгледаат добро. При избор меѓу различна облека и кариери, повеќе избирале фенси фустани и работни места поврзани со изгледот, како манекенство или шминкерство. Често објаснувале дека им се допаѓаат ликови од цртани филмови „затоа што се убави“.
Девојчињата биле многу повеќе фокусирани на изгледот од момчињата. Тие пет пати почесто го наведувале изгледот како причина за симпатија кон некој лик, додека момчињата нагласувале способности – како Спајдермен кој се качува, скока и пукал мрежи. Разликите во перцепцијата на убавината меѓу половите се појавуваат уште во предучилишна возраст.
Култура на принцези и последици
Иако порака дека убавината е клучна постои одамна, експертите ги издвојуваат раните 2000-ти како пресвртница – појавата на силната „принцезна“ култура на „Дизни“. Иако новите хероини имаат повеќе моќ и активност, основната порака сè уште е поврзана со физичкиот изглед.
До тинејџерските години, децата веќе ја прифаќаат идејата дека изгледот е пресуден. Ова ги прави ранливи, а социјалните мрежи ја засилуваат оваа несигурност. Истражувањата потврдуваат дека врзувањето на самодовербата за изгледот носи ризик од нарушувања во исхраната, депресија, зависност, пониски академски постигнувања и ограничени кариерни амбиции.
Што можат да направат родителите?
Важно е родителите да ја преиспитаат сопствената комуникација и постапки. Предучилишната возраст е клучна за оформување на родовите стереотипи. Наместо девојчињата да се вреднуваат по изгледот, а момчињата по делата, треба да се испраќаат пораки за вредностите и способностите.
Играчките се почетна точка. Принцезите и куклите со нереални телесни пропорции создаваат недостижни стандарди. Потребни се играчки со различни типови тело, реалистични црти и нијанси на кожа – како сестрите Мадригал од „Енканто“ кои се издвојуваат по сила и желба да помогнат.
Исто така, треба да се промовираат играчки што поттикнуваат логичко размислување, решавање проблеми и градежни активности, кои често се игнорираат поради родови стереотипи.
Во секојдневната комуникација, пофалбите треба да се насочат кон вештини, труд и карактер, а не само кон изгледот. Овој пристап е важен и за момчињата, кои исто така се соочуваат со нереални стандарди за телото. Студиите покажуваат дека речиси половина од момчињата на возраст од 8 до 12 години не се задоволни од своето тело.
Родителите и воспитувачите имаат клучна улога во промовирањето здрави вредности за сите деца, за тие да ја препознаат својата единствена убавина и да знаат дека нивната вистинска вредност не е во изгледот.
