Живот и брак Јелене Бин Драи во Дубаи
Јелена Бин Драи открива како изгледа животот во Дубаи, рамнотежата меѓу културите и тајната на успешниот брак.
Животот на Јелена Бин Драи денес изгледа како бајка меѓу пустината и модерниот Дубаи, но зад гламурот стојат јасни правила и вредности. Таа веќе 24 години живее во Обединетите Арапски Емирати, има четворица деца и сопруг Саид, син на поранешен министер за протокол.
Јелена открива дека ѝ било потребно време да се навикне на климата, културата и специфичните општествени норми. „Кога пристигнав, се облекував како во Милано — мини сукњи, деколтирани блузи, сè што беше нормално за една дваесетгодишна девојка. Но, брзо сфатив дека, ако сакам да бидам почитувана, морам и јас да покажам почитување,“ вели таа.
Во Србија, додава, се облекува како што сака, но во Дубаи се знае како треба да изгледаш и да се однесуваш. „Тоа не значи дека не ја сакам модата. Напротив, научив дека вистинската елеганција никогаш не вика — тоа е лекција што Дубаи брзо ја предава.“
Во нејзиниот дом владее строг, но топол ритам. Денот почнува во шест наутро, кога децата одат на училиште, а завршува доцна навечер, меѓу деловните обврски и семејниот живот. „Имам помош во куќата, но тоа не значи мир, туку галама. Секогаш некој трча, ѕвони или вика — јас сум таа што ги тестира сите чепчиња за уши,“ вели со насмевка.
Нејзиниот најмлад син, Рашид, зборува српски, а постарите — само кога им треба нешто. „Кога им нешто треба, сите јазици ги знаат,“ вели шеговито.
Семејните правила се јасни, а границите помеѓу работа и дом се цврсти. Иако живее во средина каде сè е прецизно организирано, Јелена нагласува дека топлината и блискоста во семејството не се купуваат со луксуз. „Редот дава чувство на сигурност, но љубовта се учи од дома,“ додава таа.
Начинот на облекување, според неа, е дел од почитувањето кон земјата во која живее. „На плажа можеш да облечеш што сакаш, но во трговски центар мора да покажеш почит кон локалната култура. Тоа не значи дека жената се откажува од себе, туку дека знае каде припаѓа.“
За гласините околу нејзиниот брак, Јелена денес зборува смирено. „Порано пишуваа дека Саид доведува нова жена на секои три месеци. А јас само се смеам — мајка ми би рекла: ‘Ти му си и премногу,’“ вели таа низ насмевка.
Во нивниот брак, нема поделба на „негово“ и „нејзино“. „Во арапската култура мажот има улога на заштитник, но ако си сигурна во себе, тоа не е ограничување, туку поддршка. Саид има своја традиција, јас своја, и ние се надополнуваме. Кога жената знае која е, нема потреба да се докажува,“ заклучува Јелена.
Можеби токму во оваа мисла лежи суштината на нејзиниот мир — во земја каде многу жени мораат да се докажуваат, таа сфатила дека вистинското почитување не се бара гласно, туку се заслужува тивко.
